ကျွန်တော်က နယ်ကဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတစ်ယောက်ထည်းမို့ အဖော်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ တခြားကျူရှင်တက်စရာ မလိုပဲနဲ့ အိမ်မှာတင် စာလုပ်လို့လဲ ရတာပေါ့။ အဒေါ်ဆိုတဲ့ ဒေါ်မြတ်မျိုးမြင့် က …
ကျွန်တော် ချစ်သော မေ့မေ့ညီမလေး Read More
ခင်သက်ထားသည် စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ ပျော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့် ဆွပေးနေရာ မကြာမှီ မာကြောတောင့်တင်းလာ၏။ မတောင်မှီက ကြက်တက်လေးလောက် ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စားနီးနီး ကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့် ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထား ခြင်ထောင်သံပါပါညု၍ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘကြီး ကလေးမွေးအောင် လုပ်နိုင်လို့လား ’’ ‘‘ ညားတော့သိရမှာပေါ့ကွာ …
ကြေးစားမလေး ခင်သက်ထား Read More
မိုးတွင်းကြီးမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း နေတွေများ သာလို့၊ ပွင့်လို့…။ ဈေးခြင်းကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ရင်း နဖူး၌ သီးနေသော ချွေးစက်များကို သုတ်လိုက်သည်..။ ပြီး.. အခန်းထဲဝင်ကာ ချွေးစိုအဝတ်များကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ၃၈ လက်မ ဆိုက်ကြီး ဘရာစီယာကို နမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချွေးစော်နံနေပြီ..။ အင်း… ရေချိုးရင်း လျှော်ရဦးမည်..။ ခန္ဓာကိုယ်၌ တစ်ခုတည်းသာ ကျန်တော့သည့် ဆပ်စမိုင်နာ …
ချစ်လို့မဝနိုင် မောင့်သက်ပိုင် Read More
အခန်းတံခါး ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူ နံငယ်ပိုင်းလေးသာ ပတ်ထားသည့် သူ … မ… လို့ခေါ်တဲ့ သက်ထား က သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။ မောင်… ကြာတယ်ကွာ မီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ… မ …ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့ကျောင်းဆင်းတာလဲ နောက်ကျတယ် သူမ အရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်လျှက် ရှိနေတဲ့ ရဲလေးကို သက်ထားကလဲခါးကနေပွေ့ဖက်ထားသည်။ မ… …
မောင်လေးကို မြူဆွယ်ချင်တဲ့ မမ Read More
ခယ်မဆိုတာ လိုက်ပွဲတော့ မကြုံ ဖူးသေးဘူး မရီးကိုတော့ ဖုတ်လိုက်ရတယ် ကျွန်တော် နဲ့ကျွန်တော့မရီးက ကျွန်တော့်ထက် အသက် တစ်နှစ်လောက် ပဲ ကြီးတယ် ဗျ ကျွန်တော့အစ်ကို ရဲ့မိန်းမ လေ အစ်ကိုနဲ့က အသက် ရှစ် နှစ်လောက်ငယ်တယ် နေတာကတော့ ကျွန်တော်တို့ခြံဝင်းထဲ က တိုက်တစ်လုံး မှာ ကျွန်တော့်အစ်ကို မိသားစု က ခဏနေတယ် …
အရမ်း အော်တဲ့ မရီး ချောချောလေး Read More
အခန်း (၁) အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ်လေ…။ ရေမလာခင် မြောင်းပေးမိတဲ့ အိဝါအပြစ်ရယ်လို့ဘဲ ခံယူနားလည်ထားပါတယ်…. ။ နှင်းတွေကျနေတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို အိဝါ မှတ်မိနေပါတယ် ..။ အဘစပ်ခွန်ကြာ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ထရက်စုလေးကိုဝတ်ပြီး အိဝါ ခြံထဲမှာ အပြေးလေ့ကျင့်နေတဲ့ နေ့ပေါ့ ..။ မြသဲစံအိမ်ကြီးဘက်ကိုအရောက်မှာ မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ ကိုကို့ကို တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီတုန်းက ကိုကိုက သိုးမွှေးလောင်းကုတ်ကြီးကို ဝတ်ထားတယ်မို့လား။ …
ငှက်မသိတော့ ဇရက်ကို ဂျိုးထင် Read More
မယုံတော့မရှိနဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်ပေးရုံ ၊ လ္ဘက်ရည်တစ်ခွက် တိုက်ရုံနဲ့ သူနဲ့အိပ်ခွင့်ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် သီဟတို့ရွာမှာ တကယ်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီမိန်းမက သီဟတို့ ရွာသူ စစ်စစ်တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ ယောက်ျား ကိုစိန်ထွားက ဒီရွာသား။ ကိုစိန်ထွားနဲ့ညားတော့ သူလည်း ဒီရွာသူ ဖြစ်ရတော့တာပေါ့။ သူ့အသားရေက ဖြူဝင်းနေသည့်အတွက် သူ့နာမည်က မဖြူဝင်း။ မဖြူဝင်း ဒီရွာကို ရောက်စက …
အညှာလွယ်တဲ့ ရေဆေးငါးကြီး Read More
အညာနွေသည် ပူလောင်လှသည်။ သို့သော်….. ဤအပူကို ဂရုစိုက်ပြီး လူသားတို့၏ လုပ်ငန်းတောင်တာများကို ရပ်ဆိုင်းရမည်ဆိုလျှင် လွန်စွာဆိုးချေမည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နွားနှစ်ကောင်ရုန်းသော လှည်းကလေးသည် လူ(၄)ဦးကို တင်ဆောင်လျက် ပျဉ်းမပင်ရွာဆီသို့ သွားရာလမ်းအတိုင်း နှင်နေသည်။ လှည်းပေါ်တွင် နွားလှည်းမောင်း ကိုသာမြ၊ ရွာလူကြီး ဦးကြွက်နီ၊ ကာလသားခေါင်း ကိုဘဒင်နှင့် ၎င်းတို့ သွားရောက်ကြိုဆိုခဲ့သော ဆရာကိုနေနွယ် ပါလေသည်။ ကြမ်းတန်းသော ရာသီကြောင့် …
ခါးပိုက်ထဲက မြွေပွေး Read More
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ခဲ့တာအချိန်တော်တော်ကြာ ခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင်တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့်ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော် နာမည်ကဦးကိုကိုပါအသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂ နှစ်ရှိပြီကျွန်တော့်ထက်ငယ်တော့အလိုလိုက်ပြီးချစ်နေရတာပေါ့ ကျွန်တော်ညနေ၆နာရီလောက်ပွဲရုံကပြန်လာတော့ချစ်ဇနီးလေး နွယ်နီတစ်ယောက်အိမ်အလည်ဧည့်ခန်းမှာကိုအလှဆင်နေရင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။”အကို ဒီနေ့ပြန်လာတာ စောတယ်နော် အရောင်းအဝယ်မကောင်းလို့လား” ”ကောင်း ပါတယ် မိန်းမရယ် ” ပြောရင်းချစ်ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ်။ ”အာ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ ဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ” ”ချစ်လို့ပါမိန်းမလေးရယ် ချစ်လို့ ဆိုတာဘာလဲသိလား” …
” အမကြိုက်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်ဗျာ ” Read More
မညိုမြိုင်က အသက်သုံးဆယ်ကျော်မှ ယောင်္ကျားယူတာ။ ငယ်တုန်းက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်တုန်းကတော့ အိမ်နီးနားချင်း အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သုံးလေးငါးရက်လောက် လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အိမ်က အချိန်မီ တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်ခွဲပြီး ရှမ်းပြည်ဖက်က အမျိုးတွေဆီပို့ ကျောင်းပြောင်းပြီး တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အားလုံးက အပျိုလို့ပဲ သိကြတာပေါ့။ အပျိုမှတော်တော့်ကို ထွားတဲ့အပျိုလို့ ပြောရမှာပဲ.. သွေးသားထိုးတက်ခါစ လေးငါးညလောက် အလိုးခံထားလိုက်ရတော့ နို့တွေဖင်တွေက ချက်ချင်းလိုလိုပါပဲ သိသိသာသာကြီးကို …
နွားပျို သန်လှ နွားအိုပေါင်ကျိူး Read More